STROJE PLAŻOWE damskie w okresie Art Dec – czyli pierwszy z postów, o które prosiłyście w konkursie na 10 lecie fanpage’a. Dziś lata 1920. niedługo zajmę się 1930.

Jak zapewne kojarzycie, stroje kąpielowe damskie z XIX wieku (przykłady pokazałam w TYM poście) mają długie za kolano, luźne spodenki, luźną górę i spódniczkę / tunikę. Tego ostatniego elementu próbowano się pozbyć już w latach 1880. ale szło to opornie. Bez niej był zbyt obcisły, ukazywał niewieście kształty i przypominał ten męski kąpielowy – a to wszystko sprawiało – że był NIEMORALNY. Jak bardzo wpływało to na modę – widać na przedstawionych obrazkach. Pomimo tego, że w drugiej dekadzie XX wieku pojawił się już kostium dzianinowy, przylegający do ciała, to jednak nadal preferowano te z choćby namiastką spódniczki. Cóż – swego czasu zastąpienie długich rękawów kostiumu kąpielowego krótkim rękawkiem było skandalem. Potem – całkowite pozbycie się go. Skrócenie spodenek, wywalenie gorsetu – historia damskiego stroju kapielowego to ciągła walka o wygodę.

Jeśli chodzi o to, jak moda dzianinowych kostiumów kąpielowych przyjmowała się w różnych krajach – o dziwo purytańska Anglia przyjmowała je bardziej otwarcie niż nowoczesna Ameryka, gdzie kostiumy starego typu, z bluzą, spódniczką i POŃCZOCHAMI, noszone były do lat 20. Propozycje nowoczesnych kostiumów widzimy także w pismach niemieckich.

W POLSCE preferowano te skromniejsze, w formie tuniki ze spodenkami, acz i te nowsze też się czasem pojawiały. W 1923 roku czasopismo „Pani” donosiło czytelniczkom: „Rozmaitość kostiumów kąpielowych polega na fasonie, barwie, materiale. Może więc być obcisły, krótki, czarny jedwabny trykot o barwnych wyszyciach i wypustkach, lub trykocik barwny z wypustkami w innym kolorze. Może być kostium sukienkowy, albo bluzka narzucona na spodeńki, ujęta zgrabnie w pasek. Te sukienki z rypsu lub jedwabiu uchodzą za bardziej wytworne i tu właśnie mnogość barw i deseni odgrywa dominującą rolę.”

Na rycinach widzicie ubrania zarówno do spacerowania po plaży, jak i do pływania – obu typów.
Kostiumy kąpielowe starego typu szyto z tkanin, nowszego z dzianin. W obu przypadkach mogła to być wełna, bawełna lub jedwab. No to lecimy latami po kolei:

W tym temacie polecam książkę Magdaleny Bialic „Syreny w trykotach; historia dawnej mody kąpielowej w Polsce i nie tylko”.