Jeśli śledzicie mój fanpage już dłuższy czas, wiecie, że moda w XIX wieku, ta mieszczańska i elit, była wspólna dla całej Europy. Pisma przedrukowywano, korzystano z tych samych wzorów.
I to będzie wpis o trudnościach w datowaniu starych zdjęć.
Jeden z kilku, bo temat obszerny i wymaga przykładów.

1. Rzeczą, którą najszybciej można zrobić „modną” to włosy. Fryzura. Jednak starsza pani ze zdjęcia nie ułatwia zadania, bo ma koczek masy zwykłych, biedniejszych kobiet, które za modą nie gonią.
2. Ubiór, rozpatrywany pod kątem MODNEGO kroju, może nam powiedzieć, że to coś pomiędzy 1865 a wczesnymi latami 1880.
3. Mebel, na którym pani siedzi, był popularny w studiach fotograficznych w latach 70. i 80. XIX wieku.
   TEORETYCZNIE mamy ogranicznik do 20 lat.
4. ALE… wiecie, ten typ okrycia wierzchniego występować potem zaczął w strojach ludowych. Jeśli mieliście kiedykolwiek okazję by obejrzeć jaklę śląską z początku XX wieku to ma i przesunięty szew ramieniowy, i obniżoną linię wszycia rękaw. To może być element stroju LUDOWEGO wiecie? I wtedy datowaniem może sięgać nawet do lat dwudziestolecia międzywojennego. A zdjęcie zrobione na starym meblu.
5. Jedną z niekustiomologicznych metod datowania jest sprawdzenie w jakim okresie dany zakład fotograficzny stosował takie winiety. Oczywiście zdjęcie mogło być kopią wcześniejszego, ale to też daje nam jakąś przybliżoną wiedzę.

Ja jeszcze nie sprawdziłam, osobiście obstawiam lata 1880.

ALE te ozdoby mankietów są boskie – no przecież po coś to zdjęcie kupiłam!