1908 outwear – diagrams from „La Mode Nationale”.
Oto 5 najpopularniejszych typów okryć wierzchnich z 1908 roku wraz z malutkimi schematami kroju.
Model 1 – klasyka klasyk, top of the top, must have itp. Czyli rzecz najpowszechniejsza – żakiet długości do bioder, dość wysokie zapięcie, przykrótkie rękawy 2/3 lub 3/4 niezależnie od pory roku. Dla tych bardziej praktycznych zimą długi rękaw. Ale wiecie – to od razu wtedy widać, że nie modnisia tylko praktyczna. Te przykrótkie rękawy to coś jak współczesne gołe kostki stóp przy -20’C, tyle że wtedy przynajmniej długie ciepłe rękawiczki nosiły.
Model 2 – długi do pół łydki, obszerny płaszcz. Z tego modelu szyto nie tylko eleganckie okrycia spacerowe ale i podróżne czy do automobilu.
Model 3 – wariant 1 czyli żakiet „klasyka klasyk”, ale zapinany tylko na biuście i wycięty poniżej, coby ukazywać górę spódnicy. Z kołnierzem lub bez, długość rękawów dowolna. Tak – na zimę też takie noszono. No ale Francja ma temperatury o 10’C wyższe, a średnia temperatura zimą oscyluje w granicach zera. Stąd w pismach z modą często w relacjach, że modnisie paryskie mają już śliczne stroje na ślizgawkę, ale tak ciepło, że Sekwana nie zamarza.
Dodatkowy schemat do tego modelu, także z 1908 roku.
Model 4 – okrycia kimonowe, długie i krótkie, zapinane całe i tylko na biuście, rękaw jaki jest każdy widzi. Noszony niezależnie od pory roku.
UWAGA – model na górze na lato musowo z koronki irlandzkiej. Tudzież wszelakie inne koronkowe – absolutny hit. Znaczy możecie uszyć i z tkaniny, ale tego właśnie kroju były te koronkowe.
I jeszcze jeden schemacik do kimonowych paltocików, tylko tu – nie wiedzieć czemu, dali ten wykrój do góry nogami.
Model 5 – wszelkiego rodzaju okrycia pelerynowate – bazę wykroju stanowi długi płaszcz, ale zamiast rękawów mamy pelerynę.
