Temat szyciowy czyli spódniczki spodnie w secesji. Czyli to co współcześnie nazywamy halką.
We wpisie KOLOROWA BIELIZNA znajdziecie wyrywki z pism, które o tej zmianie nazwy mówią.
To jest w ogóle tak obszerny temat, że postów z tego będzie jeszcze cała gromada.

Dziś jednak skupimy się na tym, jak uszyć najprostszą halkę na czasy 1898-1903.
Rany, może jednak powinnam była zacząć od warstw? Bo wiecie, w zależności od tego, która to jest warstwa – mogły być uszyte z różnych tkanin – pod względem koloru, splotu i użytego włókna.
To jest wykrój na halkę długą, czyli taką, że jak stoicie na podłodze boso, to sięga wam do ziemi lub chociaż zakrywa kostkę. Pamiętajcie, że noszono wtedy buty na obcasach i modna suknia sięgała do ziemi – licząc także obcasy. Chyba że była to wersja spacerowo-sportowa, wtedy krótsza. Bo spacery dzielimy na te wycieczkowe, lub na zakupy, gdy ma nam być wygodnie chodzić, i spacery po promenadzie, gdzie należy się prezentować z trenem, gracją i bogactwem (służąca potem ten kurz z trenu wyczyści).

Loana
– Czy ja dobrze widzę, że ta halka ma być ciemnozielona??
kajani.pl
– I z SUKNA. Tak, zimowa. To co my w swoim gronie nazywamy konstrukcyjną. Z flaneli też były szyte. I z mory. Wszystko zależy od tego, która warstwa, na jaką porę i do jakiej sukni.

To jest podstawowa halka, która powinna mieć każda rekonstruktorka. Nie dawałam wam wykroju z karczkiem, bo to trudniejsze do ogarnięcia schematem, ale w tym okresie zaczynają pojawiać się halki bez karczka, dopasowane w talii zaszewkami. Halki zazwyczaj mają regulację i wiązanie tyłem, choć zdarzają się też takie zapinane na boku.

Pierwsze dwa wykroje z niemieckiego pisma. Schemat 147 wymaga dodania falbanki dołem, schemat 149 ma falbankę naszytą na spódniczce.

Są to też halki, do których doszywano falbanki z prostokąta – bo w tym okresie zaczęły być też modne spódniczki, które miały falbanę „serpentine” – materiałożerną falbanę z wycinka koła.

Schemat wykroju z 1901 roku macie w komplecie z ilustracją i opisem.
Miłego szycia!