Dolman to dla mnie jedno z najbardziej fascynujących okryć damskich, a zarazem też najmniej wygodne. Dolman w tej formie jak na ilustracjach i schemacie kroju, powstał na przełomie lat 1860/70 i wywodził swą formę z różnorako upiętych peleryn i szali. Skąd nazwa? Nie wiem, ale przyjęła się także w Polsce pomimo tego, że mieliśmy już część ubioru ludowego o tej nazwie. Cóż, może jakiemuś zagranicznemu pismu skojarzyło się… jakoś… Równie dobrze możnaby dywagować o XVIII-wiecznej sukni a’la polonaise czy niemieckim szlafroku o nazwie kontush. Niezbadana jest wyobraźnia ludzka.
Wszystkie ilustracje pochodzą z rocznika 1884 pisma „Illustrerte Frauen-Zeitung”.
Dolman / dołman – bo pisano tę nazwę dwojako – szczyt popularności przeżywał w latach 1880, by ostatecznie zaniknąć w okresie secesji.
Poniżej kilka przykładów długich dolmanów z tego samego pisma i roku.
Dolman z tkaniny w trójkąty 
Dwie kobiety i dziecko 
tył dolmana z frędzlami 
Dolman podróżny 
Dolman z wzorzystej tkaniny 
Tył dolmana z kokardą 
Dolman wieczorowy z koronką 
Tył dolmana zdobionego gipuirą 
Dolman futrzany 
Plecy dolmana z pletnią
Poniżej przykłady, jak to wyglądało w rzeczywistości – dwa obiekty muzealne oraz fotografia. Wszystkie z lat 1880.
Dla tych, którzy chcą więcej obrazków DOLMAN Z ŻAKARDOWEJ TKANINY W KWIATY.
DOLMAN OD WORTHA z MetMus.
Lacma ma DOLMAN W KRATKĘ.
Żeby zobaczyć tego, musisz zjechać na DÓŁ ICHNIEJ strony.